Eğitim Yaklaşımımız: Evrensel Beceri Yöntemi
Evrensel beceri öğrencilerimizin ihtiyaçları ve farklı disiplinlerden gelen eğitimcilerimizin deneyimleri ile yıllar içinde gelişen, gelecekte de yapılanmaya devam edecek olan bir eğitsel modeldir. Eğitim modelimiz yapısını insan gelişiminin doğasından alır ve modeli oluşturan dinamik, temelde çocuğun dünya ile kurduğu ilişkinin işleyiş biçimidir. Kazanılması gerekenle, öğretilmesi gerekenle, olması gerekenle değil; bakmakla, görmekle, ilişki kurmakla yola çıkarız. Öğretmen öğrenci ilişkisi kurulmaya başlarken bireye özgü ihtiyaçlar da belirmeye başlar. Ailenin ya da çevrenin belirlediği ihtiyaçlar ya da gözlemlediği problemler yetişkin dünyasına ait tanımlardır. Oysa çocuğun asıl ihtiyaçları iki insanın, dünyanın geri kalanını unuttuğu zaman diliminde kendini göstermeye başlar. Öğrenme, çocuk ve öğretmenin kurduğu biricik ilişki ile başlayabilir. Öğrencilerimize olabildiğince farklı öğretmenlerle ve atölyelerle eş zamanlı çalışma planı yaparız. Hem farklı ilişki biçimleri kurma hem de farklı disiplinlerin yaklaşımı ile tanışma olanağı sunmuş oluruz.
Çocuğun tek bir uğraşı vardır; gelişmek. Gelişim o denli enerji ister ki anne babalar çocuğun ihtiyaçları nedeniyle yıllarca yorgun halde yaşarlar. Çocuk büyüdükçe zihinsel gelişimin ihtiyaç duyduğu yaşantı zenginliğini sağlayabilmek, fiziksel ihtiyaçların giderilmesinden çok daha fazla enerji ve zaman gerektirir. Günümüz koşullarında ne yazık ki çocuğun zihinsel ve bedensel gelişim ihtiyaçlarını karşılayabilecek yaşantı zenginliği gittikçe azalmaktadır. Ailenin birlikte geçirebildiği zaman azalmakta, çocuğun yaşadığı fiziksel alan daralmakta, çocuğun yaşamında ilişki içinde bulunduğu insan sayısı, hatta çocuğun günlük hayatında bulunan nesne sayısı bile her nesilde ciddi oranda eksilmektedir. Çocukların dijital alan dışında öğrenme, deneyimleme ve beceri edinme olanakları, gelişim ihtiyaçlarını karşılayabilme düzeyinin gerisinde kalmaktadır. Günümüzde çocuklara, onları birçok kategoriye ayıran gelişimsel bozukluk tanıları konmaktadır. Bunların bir kısmı biyolojik, bir kısmı ise gelişim sürecindeki yaşantılarla ilgilidir. Bugün çocukların gelişimsel ihtiyaçlarının çoğu gerçek yaşantılarla, zengin uyaran ve deneyim olanaklarıyla; özellikle sanat, spor ve sosyal etkinlikleri merkeze alarak karşılanabilmektedir.
Evrensel beceri eğitim modeli çocuklarla birlikte evrilmekte olan bir eğitim yaklaşımıdır. Çünkü hızla değişen dünyanın yeni ihtiyaçlarını önce çocuklarda gözlemliyoruz. Çocuğa koyulan etiketlerdense çocuğun yapabildiklerinden ve o anda sahip olduğu yaşam becerilerinden yola çıkıyoruz.
Çocuğun yaşayan ve tüm canlılığı ile dış dünya ile iletişim kuran özünü bütün yaşamına yaymaya çalışıyor, onu merak etmeye, öğrenmeye ve dünyayla birlikte hareket etmeye davet ediyoruz. Çocukların bizden en temel istekleri bunlar. Çocuklar yetişkinlerin aksine gerçek ihtiyaçlarını ilk görüşte tanıyabilme yeteneğine sahiptirler.